50 jaar dopingtesten in de Tour: "Wie betrapt werd, kreeg tien minuten straftijd en mocht doorrijden"

Heel wat grote namen leverde in de jaren '70 een positieve dopingplas in de Tour. Zo werden onder meer Ocaña, Guimard en Gimondi betrapt. "Ik ga niet zeggen dat dat erbij hoorde, maar er echt van opkijken deden wij evenmin", zegt Lucien Van Impe, de laatste Belgische Tour-winnaar. "Er werd niet zwaar aan getild."

Straftijd en doorrijden

"Het beste bewijs: wie betrapt werd, kreeg tien minuten straftijd en mocht doorrijden. Je kan het je vandaag niet meer voorstellen", zegt Van Impe. "Ik ben zelf tientallen keren gecontroleerd, ik wist dat ik proper was, en toch was ik bij elke controle doodsbenauwd. Vergeet niet dat wij allemaal zelf moesten uitzoeken wat mocht en niet mocht. Een ploegdokter bestond toen niet."

Volgens ex-renner Frank Hoste heeft de makke houding in de jaren '80 ervoor gezorgd dat er zulke grote problemen kwamen in de jaren '90. "Het heeft er zeker toe bijgedragen. Iedereen danste op die slappe koord. En af en toe viel er eens iemand af en dan had je het zitten. Maar daar werd geen spel over gemaakt."

Een 'werkongeval'

"Dat was een werkongeval. Niet meer, niet minder. Er waren soigneurs die vol onbegrip keken als je voor een zware rit in de Tour niks pakte", zegt Hoste. Volgens Hoste zouden er met de procedures van deze tijd heel wat renners van toen zijn betrapt.

"Alle renners, of toch heel veel. Al was het maar omdat er vandaag veel producten op de verboden lijst staan die toen toegelaten waren en dus ook gewoon gebruikt werden. Ook door Frank Hoste, ja. Ik ben nooit betrapt, maar je zal mij nooit horen zeggen dat ik nooit iets gedaan heb wat niet hoorde."