De vijf gezichten van Spartacus

Sander De Graeve
Sander De Graeve
| 21 reacties
De vijf gezichten van Spartacus

Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!

In Japan reed ene Fabian Cancellara op zaterdag zijn laatste wedstrijd. Het peloton verloor daarbij één van de grootste publiektrekkers. We portretteren Spartacus een laatste keer.

Het beest tegen de klok

Cancellara was de beste tijdrijder van zijn tijdperk. Tussen 2006 en 2010 won hij vier keer op vijf edities de wereldtitel tegen de klok. Hij won de Tirreno Adriatico in die periode ook dankzij een tijdritoverwinning in de vijfde etappe.

Tijdritten in grote rondes waren zijn specialiteit. HIj zette de kroon op het werk deze zomer op de Olympische Spelen in Rio. Op zijn oude dag klopte hij daar nog Dumoulin en Froome in de Olympische tijdrit. Een dolblije Cancellara was het gevolg. Opgelet, het laden van de filmpjes in dit artikel kan enkele ogenblikken in beslag nemen.

Gele Fabian

Dankzij zijn tijdritcapaciteiten komen we naadloos bij het volgende beeld van Cancellara, de Zwitser in het geel in de Tour de France. Hij droeg in totaal 29 keer de gele trui zonder een eindzege, een record.

In 2004 begon hij eraan met een overwinning in de proloog, maar hij was zijn gele trui na één dag al kwijt. Het was de bevestiging van zijn talent.

De zwartrijder

Cancellara won zijn allereerste Parijs-Roubaix in 2006 letterlijk op een diefje. Hij sprong op exact het juiste moment weg en kreeg hulp uit onverwachte hoek. De achtervolgers, met wereldkampioen Boonen, moesten immers wachten voor de overweg en de Zwitser was ribbedebie.

Hoste, Van Petegem en Goesev negeren de sluitende overweg en worden uit koers genomen. Hij draaide alleen de Vélodrome op, maar bij die overwinning werden steeds dezelfde vraagtekens gezet. Zou hij gewonnen hebben zonder de trein?

De kasseivreter

Later zou Cancellara bewijzen dat hij Boonen wel degelijk kon kloppen zonder hulp van de Franse tegenpool van de NMBS. Hij moest wel vier jaar wachten, maar toen klopte hij Boonen zowel in Parijs-Roubaix als in de Ronde Van Vlaanderen.

Hij zou de dubbel nog eens herhalen in 2013, zo bevestigde hij zijn status als één van de beste klassieke renners van de voorbije jaren.

De nachtmerrie van sprinters

Bij georkestreerde sprints in grote rondes, was het altijd uitkijken voor Cancellara. Als het net niet snel genoeg ging in de slotkilometer durfde hij er weleens vanonder te muizen. Zo won hij in het geel op het nippertje de derde etappe in 2007.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Nieuwste reacties