Wereldkampioen veldrijden Van Aert blikt terug op zijn rol tussen de tenoren van het BK

Toen de grote kleppers zich roerden, schoot ook Van Aert in actie. "In de finale was het gokken", blikt hij op zijn eigen webstek terug. "Als eenling kan je niet op alles reageren. Jammer dat ik de goede ontsnapping met Wellens en Gilbert miste. Anderzijds, ik moet niet flauw doen: was ik er wel bij, had ik wellicht toch de rol moeten lossen, dieper in de finale."

"Ik ben vandaag een beetje op mijn limieten gebotst in de laatste tientallen kilometers. Met dank aan een slopende dag. De afwisseling van zon en regen hebben de benen sneller afgemat dan ik vooraf vermoedde. Maar dat geldt voor iedereen, natuurlijk. Zo is het een ware slijtageslag geworden."

Wilskracht en doorzettingsvermogen

Van Aert kijkt tevreden terug op zijn knappe notering. "Puur op wilskracht en doorzettingsvermogen haalde ik hier de top tien. Ik belandde nog in een mooi groepje, maar ook daar moest ik op de laatste hellingen passen. Ontgoocheld? Absoluut niet. Ik was gekomen om een rol van betekenis te spelen en mee de koers te kleuren tussen de toppers. Dat heb ik gedaan."