BMC-landgenoot analyseert debuut in Vuelta en is tevreden na eerste tien dagen: "Voelde me elke dag beter worden"

Teuns kende een moeilijke start van de Vuelta, maar kwam na enkele dagen steeds meer in zijn ritme. "Het begin was moeilijk. Ik voelde me niet zo goed", opent Dylan Teuns bij Wielerkrant. Een oorzaak daarvoor heeft hij niet. "Ik weet niet hoe dat kwam, misschien door de jetlag of omdat ik nog niet goed gerecupereerd was."

Te fris?

"Misschien was ik juist te fris, want ik had de week voor de Vuelta niet veel meer getraind. De week daarvoor was ik nog van Utah aan het herstellen", aldus de BMC-renner, die zich geleidelijk aan beter in zijn vel begon te voelen. "Na het veroveren van de rode trui door Atapuma moest ik op kop rijden."

"Maar ik voelde me elke dag beter worden, dus dat was goed voor de moraal", zegt Teuns, die zich daarna ook toonde in een ontsnapping. Het was echter David De La Cruz die er met Dries Devenyns vandoor ging. "Die rit lag me wel, dus dan ben ik maar meegesprongen in de ontsnapping. Ik voelde dat ik goede benen had."

En Teuns trachtte weg te geraken met enkele landgenoten. "Het was hét moment toen ik demarreerde, maar achteraf gezien kwam zo alles terug samen. Als ik niet probeerde, reden de anderen misschien voor de overwinning. Maar vanaf dan had ik wel al mijn kaarten op tafel gegooid en was het verrassingseffect weg."

3 of 4x geprobeerd

"Toen Devenyns wegreed, bleef iedereen naar elkaar kijken. Dat was een slecht teken. Op de slotklim heb ik het nog drie of vier keer geprobeerd, maar ik geraakte niet meer weg. Bovendien had ik nog enkele aanvallen gecounterd. De laatste kilometer zat ik helemaal leeg en vanaf dan was het overleven tot de meet", besluit onze jonge landgenoot.