Tom Dumoulin over zijn grootste 'triomf' van 2018: "Dat ik dat overwonnen heb en daarna nog zo goed heb gereden, is misschien wel waar ik nog het meest trots op ben"

Redactie
| 2 reacties
Tom Dumoulin over zijn grootste 'triomf' van 2018: "Dat ik dat overwonnen heb en daarna nog zo goed heb gereden, is misschien wel waar ik nog het meest trots op ben"
Foto: © photonews

Tweede in de Giro en de Tour, tweede op het WK tijdrijden, vierde in de WK-wegrit... Ondanks het ontbreken van die eindzege in een Grote Ronde of goud op het WK kan Tom Dumoulin best van een geslaagd seizoen spreken. Al had hij het mentaal niet makkelijk in 2018.

Vorig jaar werd Dumoulin de eerste Nederlander die de Giro won. Dit jaar waren de verwachtingen dan ook hooggespannen. Dumoulin ging nog harder dan voordien trainen. Té hard, zelfs. "Ik ging alles een beetje té doen", vertelt Dumoulin in gesprek met NOS. "Ik wilde te graag, ging te hard trainen, overal net iets te extreem. Was niet relaxed, was gestresst. Het was geen fijne periode."

In het voorjaar liep het mis door pech en ziekte, maar ook op familiaal vlak zat het tegen. De Sunweb-renner verloor zijn tante en nonkel en bracht dat pas tijdens de Tour naar buiten. "Dat speelde ook mee in het voorjaar, ja", bekent Dumoulin. "Het was een periode waarin eigenlijk alles al tegenzat. Maar toen zat het ook in familiaire kring gigantisch tegen."

Knop omgedraaid

"Mijn vader verloor in hele korte tijd zijn broer en zijn zus. Dat was heel heftig voor iedereen om mij heen en ook voor mij", aldus Dumoulin, die in de Tirreno-Adriatico de knop omdraaide. "Het was heel goed dat ik daar letterlijk en figuurlijk keihard op m'n bek ben gegaan. Ik raakte echt rock bottom, zoals ze dat zeggen. Ik denk dat ik dat wel even nodig had."

"Toen ben ik voor het eerst in de spiegel gaan kijken en zei ik tegen mezelf: Tom, je bent eigenlijk helemaal niet goed bezig op dit moment", aldus de Maastrichtenaar, die dat zijn grootste zege van 2018 vindt. "Dat ik daar uit ben gekomen... Want toen heb ik echt wel met mezelf geworsteld en mentaal helemaal niet goed in mijn vel gezeten. Maar dat ik dat heb overwonnen en dat ik daarna nog zo goed heb gereden, is misschien wel waar ik nog het meest trots op ben."

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Nieuwste reacties