De aanhouder wint: hoe Jakob Fuglsang dan toch beloond werd voor zijn vele inspanningen

De aanhouder wint: hoe Jakob Fuglsang dan toch beloond werd voor zijn vele inspanningen
Foto: © photonews

Nooit opgeven. Blijven en proberen en als het niet lukt, nog blijven proberen. Dat moet zowat de gedachte zijn die Jakob Fuglsang overeind hield dit voorjaar. Meermaals was de sterke Deen dicht bij een grote overwinning. In Luik-Bastenaken-Luik vielen alle puzzelstukjes in mekaar.

Voor de renner van Astana is het de ultieme bekroning van een heel sterke periode. Het begon al door het bergklassement te winnen in de Ronde van Murcia. Nog in Spanje nam Fuglsang deel aan de Ronde van Andalusië. Samen met zijn ploegmaat Ion Izagirre kwam hij enkele seconden te laat om Tim Wellens van ritwinst te houden.

Dat scenario herhaalde zich in de klimtijdrit. Toch kon Fuglsang zijn zeven seconden achterstand ten opzichte van onze landgenoot nog goedmaken in de resterende twee etappes: de eindwinst ging naar de man van de Kazachse formatie. Na die overwinning volgde al snel een signaal dat succes ook zou volgen in de klassiekers, namelijk in de Strade Bianche.

DUELS MET ALAPHILIPPE

Het kwam tot een eerste duel met Alaphilippe, het eerste van velen. Twee secondjes nam Fuglsang tekort om de wedstrijd over onverharde wegen op zijn naam te schrijven. Die teleurstelling spoelde hij in hetzelfde land door met ritzege in één van de zwaardere etappes in Tirreno-Adriatico.

In de rit met aankomst in Recanati werd Adam Yates op liefst veertig seconden gereden. Andere topklimmers als Roglic, Dumoulin en Pinot volgden nog verderop. Om maar aan te geven: straffe kost. De winnaar van die fameuze rit arriveerde na ereplaatsen in het klassement van de Tirreno en in het Baskenland aan het begin van het drieluik Amstel - Waalse Pijl - Luik.

DUBBEL AMSTEL - LUIK 

Het zit ongetwijfeld nog in ieders geheugen wat hij in die drie wedstrijden klaarspeelde: in de Amstel nog eens op pad met Alaphilippe, die met krampen zat. Zonder die fenomenale comeback van Van der Poel was het wellicht voor Fuglsang geweest. Die werd drie dagen later toch nog eens geklopt door Alaphilippe in de sprint, alvorens dan helemaal zijn moment te pakken in Luik-Bastenaken-Luik.

Onvoorstelbaar knap is het hoe deze renner het topseizoen van Astana mee vorm heeft gegeven door een uitstekende vorm vast te houden voor een langere periode. En nog knapper: dat hij na een hele rist ereplaatsen en net-niet uitslagen het hoofd niet liet hangen en verwoed op zoek bleef gaan naar die grote triomf.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Nieuwste reacties