Hermans moest opnieuw leren fietsen: "Geen haar gescheeld of ik zat nu in een karretje"

"Ik dacht dat ik zes weken moest revalideren, maar het ging over zes maanden. Toen panikeerde ik", zegt Ben Hermans. "Na vijf weken mocht ik op de rollen, mét mijn corset aan en niet langer dan een uur. Ik kon amper ademen, maar het was net genoeg om niet te veel gewicht aan te komen."

"Maar de onzekerheid bleef bestaan. Ik wist niet of de pijn ooit nog weg zou gaan", zegt de BMC-renner in Het Nieuwsblad. "Na elf weken mocht ik op de fiets, maar mijn evenwicht was weg. Ik moest opnieuw leren fietsen. Ik ben toen dicht bij een depressie geweest."

Ik ben toen dicht bij een depressie geweest - Ben Hermans

"We zijn nu zeven maanden later, maar nog steeds voel ik de gevolgen. De felle rugpijn is minder, maar toch", vervolgt Hermans. "Mentaal was het ook moeilijk. Ik had veel schrik op de fiets op stage in januari. Pas in Parijs-Nice heb ik de knop kunnen omdraaien."

De renner door wie hij ten val kwam in de GP Plouay, heeft Hermans nooit meer gesproken. "Dat zit mij geweldig dwars. Maar ooit zal dat nog gebeuren. Ik wil dat hij weet dat het geen haar heeft gescheeld of ik zat vandaag in een karretje", besluit de renner.