Het EK bewijst het ook nog eens: Remco Evenepoel is op zware parcoursen de tweede beste renner ter wereld

Bij de koersen van de dag ging het meeste aandacht naar het EK. Zou Remco Evenepoel Europees kampioen kunnen worden of niet?

EK

De Belgische ploeg wilde niet in het defensief gedrongen worden. Daarom ging Vervaeke mee in een ontsnapping. Het duurde wel eventjes voor hij en zijn metgezellen bij Hoole, Paasschens en Vacek geraakten. Ook achter deze groep waren de Belgen actief, met Cras en Lecerf die oorlog maakten. Niet veel later een grote verrassing: Vingegaard loste uit het peloton.

De Deen was vooraf één van de kanshebbers, maar eendagskoersen zijn duidelijk zijn ding niet. Na een tweede versnelling van Cras roerden Evenepoel en Pogacar zich voor het eerst. Het werd stilaan een slagveld. Evenepoel en Pogacar maakten samen met Seixas en Scaroni naar de kop van de koers. Ook enkele andere favorieten sloten nog aan.

Een Almeida was daar zeker niet meer bij. Daarna ontspinde zich het gevreesde scenario: Pogacar loste met een vroege aanval alles en iedereen. Evenepoel klampte nog wel even aan, maar moest net als op het WK in tweede instantie passen. Evenepoel, Scaroni, Seixas en Ayuso hielden in de achtervolging de moed er nog wel in.

{READALSO}De voorsprong van Pogacar bedroeg op een bepaald moment een halve minuut, maar liep daarna weer op. Evenepoel ging in zijn eentje naar hem op zoek. Ondertussen was de kloof al meer dan een minuut. Aan Pogacar was niets te doen: naast de wereldtitel zet de Sloveen ook nog de Europese titel op zijn palmares. Evenepoel toont zich in deze kampioenschappen de tweede beste ter wereld: het EK-zilver is voor hem. 

CRO Race

In de schaduw van het EK werd ook in Kroatië nog gekoerst. Magnier domineerde het gebeuren daar deze week door vier van vijf ritten te winnen en dan moest de slotrit er nog aankomen. Deze keer moest de Fransman ondervinden dat hij niet alle sprinten wint. De Israëliër Kobut was hem te snel af. McNulty steekt het eindklassement op zak.