"Misschien naïef": Yves Lampaert gaat grootste zorg over de koers uit de weg

In zijn recent verschenen boek Forza Lampaert gaat Yves Lampaert niet in op doping. In een interview licht hij toe waarom dat onderwerp ontbreekt en hoe hij zijn loopbaan beleefde binnen een strikt gecontroleerde wieleromgeving.

Geen signalen binnen de ploegstructuur

Yves Lampaert stelt dat hij in zijn dertienjarige carrière als profrenner nooit aanwijzingen heeft gehad van dopinggebruik in zijn directe omgeving. “Echt niet, zeker niet in de nabije omgeving”, zegt hij in Het Laatste Nieuws.

Hij benadrukt dat hij steeds deel uitmaakte van ploegen met een uitgesproken nultolerantiebeleid. Volgens hem was het bloedpaspoort al ingevoerd bij zijn intrede in het profpeloton, net als de no-needle-policy.

De renner verwijst naar de strikte medische en ethische richtlijnen die binnen zijn teams werden gehanteerd. Hij stelt dat deze maatregelen een duidelijke impact hadden op de cultuur binnen het peloton. De afwezigheid van dopingverhalen in zijn boek is volgens hem dan ook een weerspiegeling van zijn eigen ervaring.

Prestaties gekoppeld aan vormpeil

Lampaert beschrijft zijn sportieve prestaties als rechtstreeks afhankelijk van zijn fysieke toestand. “Wanneer ik een goeie dag had, kon ik meedoen voor de zege. Als ik mij minder goed voelde, niet. Dat is de logica.” Hij koppelt zijn resultaten aan trainingsarbeid en dagvorm, niet aan externe middelen.

{READALSO}
Hoewel Lampaert toegeeft dat sommige prestaties van andere renners verbazing wekten, blijft hij bij zijn standpunt dat deze het gevolg waren van uitzonderlijke omstandigheden. “Er zijn wel prestaties geleverd waarvan men dacht: ‘hoe is dat mogelijk?’ Maar ik denk — misschien naïef — dan: dat is een fantastische atleet in een fantastische dag.”