Al 7 jaar van ons weg: terugblik op de carrière van de immer goedlachse Wouter Weylandt

Redactie
| 24 reacties
Al 7 jaar van ons weg: terugblik op de carrière van de immer goedlachse Wouter Weylandt
Foto: © photonews

Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!

WW 108, de initialen prijken nog steeds op de ploegbus van Trek-Segafredo. Vandaag exact 7 jaar geleden liet Wouter Weylandt het leven in de afdaling van de Passo del Bocco. Het tragische slotakkoord van een rijkgevulde carrière.

WW Special, zoals Weylandt vaak door zijn ploegmaats genoemd werd, begon zijn loopbaan bij Quickstep-Davitamon in 2004. De goedlachse Gentenaar bouwde er meteen een stevige reputatie op. In zijn debuutjaar eindigde hij als derde in de eerste rit van het circuit Franco-Belge, na Paolo Bettini en Baden Cooke.

Wouter aardde goed in het team en verdedigde zeven jaar lang de kleuren van de mannen van Lefevere. Vaak knechtte hij in dienst van de kopmannen Boonen en Bettini, maar soms mocht hij ook voor eigen rekening sprinten. Met etappezeges in onder meer de Driedaagse van West-Vlaanderen en de Eneco Tour kwam zijn carrière van de grond.

In 2008 kende hij een echt boerenjaar met winst in Nokere Koerse en een Vuelta-etappe. In Nokere gaf hij onder andere Jürgen Roelandts en André Greipel het nakijken. In Valladolid spurtte hij dan weer sneller dan Matti Breschel en Greg Van Avermaet.

Zìjn dag...

Het orgelpunt volgde twee jaar later, toen hij op 10 mei 2010 de derde Giro-rit tussen Amsterdam en Middelburg op zijn naam schreef. "De mooiste zege uit mijn carrière," zei hij hierover. Net geen jaar later stond hij opnieuw met frisse moed aan de start. "Vandaag wordt mijn dag," vertrouwde hij de bus-chauffeur toe. Een wel heel erg noodlottige uitspraak.

9 mei 2011, op 25 km van aankomstplaats Rapallo. In de afzink van de Passo del Bocco sloeg het noodlot toe: de Leopard Trek-renner bleef met zijn pedaal haken achter een muurtje en viel hard op het asfalt. Een schedelbreuk was het verdict.

Sempre con noi

Het peloton reageerde onthutst. De volgende dag werd de etappe gecancelled. De Giro-organisatie besloot om uit respect voor de overleden renner nooit nog het nummer 108 uit te reiken. De resterende drie weken stond het op iedere Italiaanse straatsteen gekalkt: "sempre con noi", voor altijd bij ons. 

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Nieuwste reacties