Yves Lampaert ziet zijn maatje uitpakken met 'typische stoot': "Jawadde, hoe moet ik hem nu nog kloppen?"
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
Yves Lampaert had zo zijn eigen manier om de werelduurrecordpoging van zijn maatje Victor Campenaerts te beleven. Lampaert had snel een barbecue in mekaar geflanst en met Jonas Rickaert, Stijn Steels en Jens Debusschere drie andere trainingsmaats uitgenodigd om samen te kijken.
De reactie van Lampaert in GvA nadat Campenaerts het uurrecord gebroken heeft, spreekt dan ook boekdelen. "Ongelooflijk. Maar ik wist het na zijn voorbereiding. Ik zou het nooit kunnen. Alleen al die weken in Namibië. Ik zou er zot worden. Jadadde, hoe moet ik hem nu nog kloppen?"
Zelf zich eens aan een werelduurrecordpoging wagen, misschien? "Het spreekt niet echt tot mijn verbeelding. Merckx, Moser, Boardman. Ik ben net als Campie van 1991. Te jong. Voor Victor is het wel echt iets. Het is het enige record dat je als wegrenner kan pakken. Typisch voor hem."
Ik zou kapot gaan van de stress
Op het moment van de waarheid, is het wel echt do or die. Je moet dus wel om kunnen met de druk. Campenaerts slaagde op dat vlak met vlag en wimpel. "Ook typisch voor Campie dat hij dat maanden op voorhand met veel lawaai aankondigt. Ik zou kapot gaan van de stress. Maar bij hem werkt dat."
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief
