Opinie Belgische veldrijders verdienen een pluim en zijn gebaat bij realiteitsbesef

Voor het eerst heeft Eli Iserbyt zich echt eens kunnen meten met Mathieu van der Poel. Zat in Ruddervoorde nog lood in de benen van Iserbyt na een zware Koppenbergcross, dan werd hij deze keer op zijn waarde geklopt. Maar niet zonder af en toe voorin eens te komen wringen en de wereldkampioen constant in het vizier te houden, tot aan de finish.

GOEDE PERIODE SWEECK

Iserbyt was de beste Belg, maar lang niet de enige die zich liet opmerken. Straf was het dat Laurens Sweeck op het einde nog naar de derde plaats zit. Sweeck zit in zijn beste periode van het seizoen tot dusver en heeft een hele sterke finale in de benen.

Andere landgenoten hadden in een vorig gedeelte van de wedstrijd al hun kunnen getoond. Michael Vanthourenhout door erg knap vanuit de achtergrond terug te keren en vervolgens de uithouding te hebben om op de dichtste ereplaatsen rond te blijven rijden. Ook Quinten Hermans onderstreepte de Belgische collectieve breedte door een eind in de wedstrijd mee voorin te koersen.

SPANNENDER WORDT HET NIET

Deze renners hebben getoond dat er ook met Mathieu van der Poel erbij spannende crossen kunnen plaatsvinden. Hopelijk heeft u van dit EK kunnen genieten, want spannender dan dit wordt het niet. En of het nog vaak zo spannend gaat zijn, valt ook te betwijfelen.

Al de opgenoemde Belgen waren erg verdienstelijk. Tegelijkertijd is duidelijk dat Van der Poel nog niet helemaal gerodeerd is ... maar er toch al bovenuit steekt. Misschien niet met een weergaloze superioriteit, maar wanneer hij op rechte stukken volop doortrekt, is zijn grote vermogen wel zichtbaar.

VDP NOG ALTIJD LENGTE VOOR

Moesten zijn concurrenten op basis van dit kampioenschap concluderen dat Van der Poel te pakken is, denken ze daar best nog even over na. Neen, Van der Poel wist zijn tegenstand niet te degraderen. Dat neemt echter niet weg dat hij de beste is. Ook al hebben Iserbyt, Sweeck, Vanthourenhout en Hermans zeker een pluim verdiend.