Interview Franck houdt na thriller Honsinger af en pakt terechte podiumplek: "Moest wachten op fotofinish, nog nooit meegemaakt"

Franck was opgejaagd wild in deze wedstrijd en zo werd het een nerveuze bedoening. "Ik was er nooit gerust in. Ik viel wat stil op het einde en dan wist ik dat ze zouden terugkomen. Sanne kwam er heel snel over en ik kon niet echt inpikken. Dan moest ik mijn derde plaats verdedigen en kwam Honsinger ook nog opzetten."

De Amerikaanse was de voorbije weken één van dé vrouwen in vorm. Heel knap dus van Franck dat ze die dus achter haar wist te houden. Al was het wel kantje boord. "Op zich had ik nog wel een paar seconden, maar dan maakte ik een foutje. Dan zag ik alles al in duigen vallen. Uiteindelijk heb ik kunnen sprinten en ben ik met een jump toch nog op het podium geraakt."

PAAR CENTIMETER VERSCHIL

Een heuse spurt in het veldrijden: we zien het niet te vaak. "Het was maar een paar centimeter verschil. Ik was zelfs niet helemaal zeker. Nog nooit echt meegemaakt dat ik moest wachten op de fotofinish. Wel tof, het is eens iets anders."

Vooral leuk als de afloop meevalt. Het doemscenario werd afgewend. Na zo lang op die tweede plaats gereden te hebben, was het echt niet verdiend geweest als Franck in extremis nog naast het podium was gevallen. "Ik had heel teleurgesteld geweest. Misschien geeft dat dan ook de energie om een paar watt meer te duwen in de sprint."

PAAR KEER PECH

De prestatie van Franck in Bredene is overigens helemaal geen toeval. Ze was al sterk op dreef en onderstreepte dat met toptiennoteringen in Gavere, Essen en Heusden-Zolder. "Ik heb het gevoel dat het de laatste weken echt wel goed gaat. Het gaat misschien al wel langer goed, maar dan kwam er een paar keer pech tussen en kon ik het niet tonen. Ik ben wel blij dat ik met deze podiumplaats kan bevestigen."

De positie van Franck voorin in de koers was nog goed voor iets anders ook. "Ik kon de ploeg ook eens in beeld brengen, samen met de overwinning van Blanca Vas. Het is een mooie dag voor ons." Zeg dat wel: op zowel het eerste als het derde trapje van het podium stond een renster die Doltcini en Proximus vertegenwoordigde, dat is iets om te koesteren. "Ik denk het wel, ja, dat gaan we niet rap vergeten."