Belgische ploegleider Soudal Quick-Step blikt terug op zware periode en prijst zijn vrouw: "Zij was er altijd voor mij"
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via Instagram!
Niet alles in de koers is rozengeur en maneschijn. Eén van de ploegleiders van Soudal Quick-Step herinnert zich een zware periode waar hij is doorgegaan.
Geert Van Bondt blikt in de podcast The Wolfpack Howls ook terug op zijn eigen actieve loopbaan als renner. "Ik heb mijn carrière niet op de best mogelijke manier afgesloten. Peter Van Petegem en ik gingen naar Mercury, een Amerikaans team met veel ambitie. Na mijn overwinning in Gent-Wevelgem kon ik het beste contract uit mijn carrière tekenen. Ik tekende voor twee jaar, maar na negen maand ging de ploeg failliet."
Dat was dus een ontgoocheling. "Daarna ging ik bij Tiscali rijden, bij Bjarne Riis. Dat was een fijne ervaring. Ik heb Bjarne Riis altijd beschouwd als de uitvinder van het moderne wielrennen. Hoe hij de trainingskampen, de wattagemeters introduceerde... Bjarne was voor op zijn tijd. Op trainingskamp in Lanzarota hadden we duikervaringen en dergelijke. Ik was eerder een koppigaard en wilde niets veranderen."
Van Bondt werd ziek toen hij kopman werd
Op dat vlak leerde Van Bondt daar dus heel wat en hij zou ook niet langer als wegkapitein fungeren. "Ik zou de kopman zijn in de Vlaamse klassiekers. Ik kreeg dan Helicobacter, een bacterie. Het duurde vier-vijf maanden eer ik wist wat het was. Ik nam verschillende soorten antibiotica. Het kostte mij pakweg zes maanden om weer op niveau te geraken."
Van Bondt reed daarna opnieuw sterk en versierde een contractverlenging. "Het volgende jaar was ik weer heel slecht. Onderzoek wees uit dat ik opnieuw Helicobacter had. Bij één persoon uit de duizend komt de bacterie terug. Ik liep daarna nog enkele breuken op, ook in een jaar bij een kleinere ploeg. Ik had zoveel pech in die laatste jaren en ben dan gestopt."
Steun van echtgenote
"Dat was een hele zware periode voor mij", geeft hij toe. "Ik was de enige die gestopt was. Ik zag mijn ploegmaats nog koersen en in mijn hoofd was ik nog wielrenner. Ik heb het geluk dat ik een goede vrouw heb. Zij had psychologie gestudeerd en was er altijd voor mij als ik het moeilijk had. Ze steunde mij en begreep wat ik doormaakte."
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief