Laatste Belg op het Tour-podium over carrière: "Misschien was het omdat ik geen prater zoals Tom Boonen ben"

"Sinds ik in mei mijn afscheid aankondigde, lijkt het alsof iedereen plots inziet dat ik best iets gepresteerd heb", klinkt het in HNB. "Ik weet niet waarom. Over de doden niets dan goeds, zeker? Maar ineens komen de mensen naar mij: Toch spijtig dat we je nu nooit meer in de Tour zullen zien. Terwijl ze vroeger, vond ik, zo dikwijls zaagden. Ergens begreep ik dat. In België moet je een winnaar zijn. Niet onterecht, koers ís winnen."

Van den Broeck werd in zijn carrière nooit een veelwinnaar. "Als ik vandaag stop met amper twee overwinningen, een ritzege in de Dauphiné en de Belgische titel tijdrijden, wil ik gerust toegeven dat dit een klein smetje op mijn carrière is. Dat had meer mogen zijn. Maar niet iedereen is in de wieg gelegd om te winnen. En als ik dan mijn uitslagen zie, vooral in de Tour: derde in 2010, vierde in 2012…"

De perceptie bij andere renners was vaak anders dan bij Van den Broeck. "In de zomer keek ik naar de Tour op tv. Het ging over de nummers vier tot zes in het klassement. Stuk voor stuk supercoureurs. Maar toen ik dat deed, was dat precies normaal. Ah ja, hij rijdt er ook nog tussen. Daar heb ik het moeilijk mee gehad. Wat had ik de mensen misdaan om zo afgeschilderd te worden?"

"Ik deed er alles voor. Ik werd betaald om goed te zijn in de Tour en ik wás ook goed. De ploeg was content van mij en toch kwam er vaak commentaar. Zelfs over mijn stages. Hij gaat op vakantie naar het buitenland, hoorde ik dan. Tja. En waarom? Geen idee. Misschien omdat ik geen prater ben zoals Tom Boonen", besluit Van den Broeck.