Opinie Na heisa van voorbije dagen deed finale eerste rit in Ronde van de Provence zeer aan de ogen

Na heisa van voorbije dagen deed finale eerste rit in Ronde van de Provence zeer aan de ogen
Foto: © photonews

Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!

Gelukkig geen valpartijen bespeurd in de finale van de eerste rit van de Ronde van de Provence. Al had dat wel gemakkelijk gekund. Het thema veiligheid ligt zo meteen weer op tafel. Wat eigenlijk al het geval was na de commotie van eerder deze week.

Discussies over regels betreffende bepaalde posities op de fiets. Dat haalde de spotlights de voorbije dagen. Een verbod op de polsen op het stuur te leggen en op de supertuck, godbetert. Veel renners haalden onthutst uit, langs de andere kant zouden veel van hen hun mails niet gelezen hebben. Wat er ook van zij, na vandaag zou je denken: waar gaat het überhaupt over?

Want eens te meer is nog eens gebleken dat er echt wel andere zaken zijn die de actoren moeten aanpakken. Zaken die wel degelijk renners in gevaar brengen in de loop van de wedstrijd. Na alle aandacht die het thema veiligheid gekregen, is het onwaarschijnlijk dat de rit met aankomst in Six-Fours-les-Plages zo gevaarlijk was. Met name de finale dan.

ANDER WEDSTRIJDSCENARIO VERWACHT

De organisatie had misschien een ander wedstrijdscenario voor ogen. Ten slotte was het een pittige rit met enkele klimmetjes. Ook was er een mogelijkheid op waaiers. Dan moeten de weersomstandigheden er zich uiteraard toe lenen. Met alles dient rekening gehouden te worden, ook met de afloop van vandaag, waarbij een 50-60 renners in groep richting de finish vlamden.

In zo'n omstandigheden waren de slotkilometers op het parcours veel te gevaarlijk. Bij een massasprint heb je liefst zo weinig mogelijk hindernissen aan het eind en die waren er hier wel in de laatste kilometers. Dat waren dan bijvoorbeeld rondpunten. Die remden de snelheid wat af en konden nog niet al te zeer kwaad.

VERKEERSEILANDJES

Veel risicovoller waren die kleine verkeerseilandjes die er in werkelijk de laatste kilometers nog lagen. Het waren geen hoge verkeerseilanden, maar dat deed meer kwaad dan goed. Zo kon je ze om te beginnen niet altijd goed zien liggen. Ze waren niet bijzonder breed, maar wel breed genoeg om enkele renners te dwingen om buitenom te gaan.

Die renners moesten dan later weer inschuiven in het peloton, en dat op een hoge snelheid, in volle voorbereiding op de sprint. Dit is iets wat de organisatie zeker had moeten vermijden. Eén les: laat ons ophouden om het over de puppy pose en de supertuck te hebben en de échte veiligheidsproblemen in de koers aankaarten.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Nieuwste reacties