Lampaert wikt en weegt de positieve en minder positieve dingen: "Dat was misschien mijn grootste fout"
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
Yves Lampaert was podiumrijp op de eerste grote afspraak van het jaar. Niet alleen omdat de anderen het uit sympathie toestonden - een ludieke oproep van Lampaert vooraf in 't Kuipke -, maar omdat hij zelf gewoon een sterke koers reed. Enkel de kers op de taart ontbrak.
Het plannetje van Deceuninck-Quick.Step leek opnieuw te gaan werken. Een groep met zeven voorop en daarbij twee renners van de eigen ploeg. Het resulteerde in een tweede plaats voor Lampaert. "Ik vind het vooral jammer voor Tim Declercq na al dat werk dat hij gedaan heeft. Dan wil je het graag afmaken."
CARTOUCHE VERSCHOTEN
Lampaert vond wel dat hij het de uiteindelijke winnaar moeilijk kon maken. "Ik denk dat Jasper Stuyven en ik mekaar waard waren. Zowel op de Muur als op de Bosberg. We deden elkaar wel verschrikkelijk hard pijn. Ik schrok dat Trentin moest lossen. Ik probeerde het op twee kilometer van de finish binnenkant bocht. Ik ging 'all in'. Daar heb ik mijn cartouche voor de sprint verschoten."
Nochtans was de derde uit Parijs-Roubaix van vorig jaar in aanloop naar de spurt nog optimistisch. "Na zo'n zware koers is het altijd moeilijk te voorspellen wie er gaat winnen. Dan komt het aan op frisheid. In de sprint liet ik mezelf een beetje insluiten. Dat was misschien mijn grootste fout."
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief
