Interview Marit spoelde pech door met winst in afsluiter: "In Izegem, waar Van der Poel won, reden we 47 per uur en deze keer 49"

Wielerkrant sprak met de winnaar van de Sluitingsprijs Putte-Kapellen, onder meer over de uitdagingen die dit seizoen te bieden had. "Het BK heb ik niet kunnen meerijden door knieproblemen. Kort nadien heb ik ook nog Covid gekregen. Pas in de laatste drie maanden kon ik dan wel op het niveau rijden dat ik wilde halen." Dat vraagt om een reconstructie.

"Ik was zwaar gevallen in Duinkerke, dat was die val met Arnaud De Lie ook bij. In de GP Vermarck reed ik terug mee. Ik droeg wel bandages rond de knie. In Ruddervoorde, in een andere profkermiskoers, ben ik op dezelfde knie gevallen, terwijl die eigenlijk nog open lag. Ze zeiden me dan om even van de fiets te blijven. Ik heb dan ook tegen de ploeg gezegd dat ik de tijd ging nemen om helemaal hersteld te geraken."

ZEGE IN WESTROZEBEKE NA HERVATTEN TRAINING

Een verstandige beslissing, maar nog niet het einde van de problemen. "Wanneer ik herbegon, is dan mijn andere knie overbelast geraakt. Dat probleem heeft drie weken aangesleept en dan was de conditie zo goed als weg. Ik moest dan helemaal terug herbeginnen. Het BK, op een parcours dat mij wel lag, moest ik missen en Westrozebeke was mijn eerste koers nadat ik nog maar een tweede week terug aan het trainen was."

Deze nationale koers schreef Marit prompt ook op zijn naam. "Ik ging daar zonder verwachtingen naar toe. Ik was nog niet top, maar het gaf wel een morele boost dat ik daar kon winnen." Doorspoelen dan naar zijn volgende zege en die kwam er dus in Putte-Kapellen. En die kwam er niet zonder slag of stoot. "Het was een hele dag koers. Er was nooit controle."

SNELSTE KOERS OOIT

"Anders heb je al snel eens dat de koers in zijn plooi ligt", gaat Marit verder. "In Izegem Koers, waar Van der Poel won, reden we 47 kilometer per uur gemiddeld. Deze keer reden we 49 per uur. Dat was dus wel de snelste koers die ik ooit gereden heb. Het was ook niet zo dat de wind mee zat." Vele concurrenten keken naar Sport Vlaanderen-Baloise om de aanvallen te counteren.

"Wanneer alles terug samenkwam, wist ik ook wel dat De Bondt en Keisse op die manier gingen koersen. Daarom ging ik ook geregeld een keertje mee, ook al zou mijn sprint dan wat afbotten. In de laatste ronde gingen twee ploegmaats mee en dat bracht mij in een zetel. Dan wist ik dat Coen Vermeltfoort zijn ploeg Volkerwessels ging opsouperen om het gat dicht te rijden", aldus Marit over het tactische spel.

MILLIMETERSPRINT

In een millimetersprint draaide het dan voor hem de goede kant uit. Na ereplaatsen in andere najaarskoersen, zoals de Gooikse Pijl, was het nog eens echt bingo. "Het was ook niet tegen Janneke en Mieke, want er werden ook koersen betwist om de punten. Het was dus sprinten tegen renners als Philipsen, Jakobsen en Groenewegen, mannen naar wie we in de Tour ook uitkijken."