Analyse Het jaar van Wout: Van Aert heeft in 2025 een enorme onzekerheid, maar ook een grote vechtlust getoond
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via Instagram!
Met zijn laatste wegkoers uit 2025 achter de rug kunnen we het jaar van Wout van Aert neerleggen. Wat waren de positieve en de negatieve punten?
Na een revalidatie van een blessure die veel ernstiger was en langer aansleepte dan initieel verwacht, en een wel erg korte crosscampagne, begon Van Aert aan zijn wegseizoen in Zuid-Europa. Na de eerste Belgische koersen dook er al een enorme onzekerheid op bij Wout. Hij was op hoogtestage geweest, maar de E3 Saxo Classic was niet wat het moest zijn.
Op basis van uitspraken die hij in de loop van het jaar deed, weten we dat dit hem erg onzeker maakte. Gelukkig haalde hij in de hieropvolgende klassiekers wel zijn niveau, al had hij een enorme strijdlust nodig om de besten te volgen. De uitkomst van Dwars door Vlaanderen was echter een doemscenario. Van Aert was hard voor zichzelf, nadat hij gezworen had om het in de sprint af te maken, maar faalde tegen Powless.
Spurt van Van Aert haperde lange tijd
Dat zal zijn onzekerheid alleen maar hebben doen toenemen. Het kan niet anders of dit een invloed had op zijn sprint, want Van Aert leed meer sprintnederlagen dan we van hem gewoon waren. Zijn spurt vond hij pas terug in de Amstel, waar hij Matthews klopte voor de vierde plaats. Koppel dat aan de vechtlust die we eerder vermeldden en de winnaar in Van Aert zou weer naar boven komen.
Dat staat immers als een paal boven water: wat een werker en een strijder is Van Aert. Hij had zo zijn zinnen gezet op het begin van de Giro, maar door een ziekte vielen zijn plannen weer in het water. Hij knokte zich tot door die eerste week met een pak doorzettingsvermogen, om in de negende rit een overwinning te boeken die gevoelsmatig nog meer betekende dan ze sportief waard was.
Van Aert worstelt zich naar betere vorm in de Tour
Lees ook... Doodeerlijke Wout van Aert: "Ik heb er niet echt van genoten"›Een veelwinnaar zou Wout niet meer worden dit seizoen, maar hij had wel bewezen dat hij het nog kon. Dat prentte hij zichzelf wellicht ook in toen het in de Tour enkele keren net niet was. Opnieuw worstelde hij zich naar een betere vorm. En toen iedereen dacht dat het kalf al verdronken was, kwam die superdag in de slotrit: de Champs-Élysées was weer van hem.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief
