Na weken in coma te liggen: Baroncini blikt terug op verschrikkelijk ongeval in Ronde van Polen

Tijdens een afdaling in de Poolse rittenkoers verloor Baroncini de controle over zijn fiets en botste met hoge snelheid tegen een muurtje. “Ik herinner me bijna alles tot het moment dat ik werd verdoofd,” verklaart de renner aan La Gazzetta dello Sport.

De impact was ernstig: hij voelde meteen pijn aan de ribben en merkte ademhalingsproblemen op. “Gelukkig kon ik mijn benen bewegen, maar ik wist dat er iets mis was met mijn gezicht,” aldus Baroncini.

Na een eerste opname in Polen werd hij per privévlucht overgebracht naar het Niguarda-ziekenhuis in Milaan. Daar onderging hij complexe operaties, waaronder een een elf uur durende operatie. “Ik ben me nu pas echt bewust van hoe ernstig het was. Ik heb mijn leven te danken aan een mirakel,” gaf hij toe.

Herstel

Baroncini verbleef drie weken in het ziekenhuis, waar hij geleidelijk uit een kunstmatige coma werd gehaald. Zijn herstel verbaasde de artsen. “Ik ben vandaag ontslagen en terug thuis. Dat is een overwinning op zich,” zei hij. De eerste keer dat hij weer vast voedsel kon eten, beschouwde hij als een mijlpaal.

Hij benadrukte de cruciale rol van zijn familie en team. Zijn vader huurde een appartement nabij het ziekenhuis, zijn moeder pendelde vanuit Romagna. Ook zijn vriendin en begeleider Luca Mazzanti waren voortdurend aanwezig. “Hun steun was fundamenteel,” aldus Baroncini. Daarnaast noemde hij de inzet van het medische personeel en de betrokkenheid van zijn ploeg, inclusief bezoeken van Tadej Pogacar en teamleiding uit de Emiraten.

Toekomst

Hoewel Baroncini het herstelproces wil versnellen, beseft hij dat hij geduld moet hebben. “Ik wil snel terugkeren, maar weet dat het stap voor stap moet. De artsen moeten me soms afremmen,” gaf hij toe.

Over zijn sportieve toekomst is hij vastberaden. “Ik wil terugkeren op mijn niveau. Er zijn nog rekeningen te vereffenen,” zei hij. Hij kijkt vooruit met ambitie en hoopt binnenkort weer voor de spiegel te staan en te denken: “Wat een vechter ben ik”, besluit hij.