Niki Terpstra meet de schade op en doet zijn verhaal over opmerkelijke valpartij in 'de Hel'

Het was dus een Parijs-Roubaix in mineur voor de Nederlander. "Wat er precies gebeurde, is me niet duidelijk", legt hij uit in HLN. "Ik stond net op het punt om achteraan opnieuw aan te sluiten in de groep. Plots sloeg mijn stuur onder me vandaan en smakte ik keihard op de kasseien. Ik kroop opnieuw in het zadel en probeerde het nog, maar de pijn was niet te harden."

Ondanks heel wat verwondingen lijkt de schade toch mee te vallen. "Gelukkig is er niets gebroken. Dat denk ik toch... Zo voelt het aan. Ik ben recht op mijn helm terechtgekomen en niet op mijn gezicht: da's een geluk bij een ongeluk. Voor de rest: bont en blauw. Snij- en schaafwonden, zowel links als rechts. Elleboog gehecht, knie dubbel gehecht. "

"Flink gehavend, jawel. Ik ga me morgen tien keer zo stijf voelen. Maar ik sta hier nog wel. En daar ben ik blij om. Tuurlijk doet het veel pijn. Maar nu overheerst vooral de ontgoocheling. Wat Stybar presteerde, was supermooi. Jammer dat ik geen grotere rol heb kunnen spelen in de finale. Dat is echt balen. Zo zie je maar, dat je in Parijs-Roubaix ook een berg mazzel nodig hebt", besluit Terpstra.