🎥 Te vroeg juichen in de koers: Wout Van Aert was zeker niet de 1e

Misschien wel het bekendste voorbeeld van de afgelopen jaren. Julian Alaphilippe sprint voor de zege in Luik-Bastenaken-Luik. Hij denkt dat hij gewonnen spel heeft, maar Primoz Roglic komt er nog over. Alaphilippe werd na een declassering pas 5e. 

In 2021 kwam ook Demi Vollering hetzelfde tegen. Ze kwam juichend over de finish in de Brabantse Pijl, maar Ruth Winder klopte haar met enkele milimeters. 

🎥 Relive the thrilling Brabantse Pijl for women presented by @KPMG_BE!
🥇 @RuthWinder
🥈 @demivollering
🥉 @Elisa_balsamo#BP21 pic.twitter.com/mJ9YXAf2Zb

— De Brabantse Pijl (@DeBrabantsePijl) April 14, 2021

Als we verder in de tijd gaan, was er Tom Boonen die te vroeg juicht. Mark Cavendish profiteerde en won zo voor de 2e keer de Scheldeprijs. Ook zullen velen zich nog de sprint tussen Erik Zabel en Oscar Freire tijdens Milaan-San Remo in 2004 herinneren. Freire won. Zabel was de schlemiel. 

Je kan te vroegen juichen bij de aankomst, maar je kan ook een ronde te vroeg juichen. Het overkwam de Tsjech Adam Toupalik tijdens het WK veldrijden voor beloften op het circuit van Zolder. Hij had zich van ronde vergist en reed niets vermoedend over de finish. Voor de voledigheid: Eli Iserbyt won het goud.