Mevrouw Lampaert blikt terug op Parijs-Roubaix en de uurtjes achteraf

De lichamelijke schade valt al bij al mee voor Lampaert. Wat builen en blutsen en een klein duwtje aan de heup. In het hoofd was het wel wat anders.

“Al die tijd leef je daar naartoe, kijk je ernaar uit, doe je er alles aan om goed te zijn, zet je er zelfs je privéleven voor ‘on hold’”, zegt Astrid Demeulemeester, de vrouw van Lampaert, aan Het Laatste Nieuws. “En dan word je een fraai resultaat op zulke manier ontnomen. Wéér een kans weg. Dat is ‘efkes’ zuur. Maar gelukkig zijn we hem niet moeten gaan bezoeken in het ziekenhuis.”

Zondag nog werd de rem even afgenomen. “Pintje. Frietjes. En dan nog eens naar zijn eigen supporters toe. De gedachten wat verzet. Ik denk dat hem dat wel deugd heeft gedaan. Nu gaan we eerst en vooral een beetje tot rust komen en genieten. We hebben wel wat qualitytime in te halen.”